Mutlu Olmak Adına Dileniyorsunuz....

ZENGİNLİK ÇOK ŞEYE SAHİP OLMAK DEĞİL, AZ ŞEYE İHTİYAÇ DUYABİLMEKTİR...


Hep istiyoruz, arada sırada sahip olduklarımızı da görmemiz gerekmiyor mu? Daha iyi bir araba, daha iyi bir ev, daha iyi bir hayat, daha iyi bir iş, daha çok sevgi, daha çok para ve birçok daha...


Ya sahip olduklarınız ? Neden insan sahip olduklarını görmez?


İnsanlar istiyorlar evet istemeliler buna bende katılıyorum ama neden istiyorlar bunu biliyorlar mı? Aklınızın bir an karıştığını ve bir çok düşüncenin aklınızdan geçtiğini duyuyorum. ''Nasıl bilmem tabii biliyorum'' neden istediğimi diye düşünceler geçiyor değil mi? ''Cevap nedir nasıl bilmezsin'' diyorsunuz. Cevap; Mutlu Olmak değil mi? Hatta daha çok Mutlu Olmak. 


Yanılıyorsunuz.!!!  Çünkü, mutlulukla coşkuyu, heyecanı karıştırıyorsunuz, size bu öğretildi.... Ancak bir şeyler yaparak mutlu olunabileceği verildi hepimize. Önce anne ve babalarımızdan sonra arkadaşlar ve kardeşlerimizden, okul hayatımızda, öğretmenlerden. 


Hatırlıyor musunuz acaba '' ............. yı yaparsan bende sana/seni ........ alacağım/seveceğim, cümlesini. Böyle bir eğitim hatta ben buna evcilleştirilme (http://hserdarceylan.blogspot.com/2012/02/evcillestiriliyoruz.html)  diyorum bize mutlu olmak adına formüller oluşturmamız gerektiği söyledi ve gösterdi. Şimdi hepinizin daha çok mutlu olmak adına oluşturduğunuz formülleriniz var. İyi bir tatil, muhteşem bir ev veya araba, yakışıklı veya çok güzel bir sevgili/eş ve daha birçoğu...


Hatta en yakınlarınıza, eşinize arkadaşlarınıza çoğu zaman ''Neden beni sevdiğini söylemiyorsun artık'' veya onaylanmak adına bir çok cümleler de kuruyorsunuz değil mi? Neden peki söylese ne olacak? Bilmiyor musunuz ki, söylemeli? siz yalan mı söylüyorsunuz da onaylamalı? yada söyleyince neremiz tatmin oluyor kendi kendimize. Sevildiğimizin bize söylenmesi bizi hangi şekilde rahatlatıyor?  veya tatmin ediyor? Neden ? 


Öz değerlerimiz, saygımız ve güvenimiz eksik çünkü öyle bir eğitimin olduğu kültüre sahibiz.


Biliyor musunuz bunun adı dilencilik, hoşunuza gitmedi değil mi? Ama ne yazık ki öyle. Mutluluğu dışarıda arayan herkes için öyle... 


Bir insan zaman zaman mutlu, zaman zaman mutsuz olamaz ki hadi ayağa kalkın ve tabii olur, diye bağırın. :) Yahu sen uzaydan mı geldin diyenleri duyuyorum. :)


Mutluluk, günlük yaşamın ve tatminkâr bir hayatın temelidir...


Gerçek ve kalıcı mutluluğun bu kadar nadir olmasının bir nedeni mutluluğun coşkuyla karıştırıldığı bir kültürde yetişmiş olmamızdır. Durum böyle olduğunda coşkunun bize mutluluk vereceğini, mutluluk bahşedeceğini düşündüğümüz bir çeşit dürtünün peşinde hayat boyu koşar dururuz. 


Çok nadiren fark ettiğimiz şey ise; mutluluğu yanlış yerde aradığımızdır. Asırlar boyunca çoğu bilge, ünlü filozof insanın doğuştan mutlu varlıklar olduğuna işaret etmiştir. Onlar mutluluğun zaten içimizde var olduğunu söylerler. 


Yapmamız gereken tek şey kalbimizden aklımıza doğru bir yol açmaktır, mutluluk içeriden doğal bir şekilde ortaya çıkacaktır. 


Sevgilerimle,




Serdar Ceylan